Ponieważ w czasie ciąży i połogu dochodzi do częstych i silnych zmian hormonalnych u kobiety, konieczne jest, by w przypadku kobiet z chorobą dwubiegunową nie odstawiać wtedy leków stabilizujących nastrój. Szczególnie okres połogu, w związku z dodatkowym stresem związanym z opieką nad dzieckiem, jest związany z dużym ryzykiem zaostrzenia choroby dwubiegunowej.
Do najczęściej stosowanych leków w ciąży i połogu należą lit i lamotrygina. Lit stosowany w niewysokich (ale skutecznych) dawkach, jest szczególnie zalecany, ponieważ ma najlepsze dane mówiące o braku negatywnego wpływu na płód (stwierdza się jedynie niewielki dodatni wpływ na wzrost płodu). Jednak nie oceniano dotychczas skuteczności różnych terapii w stabilizacji nastroju kobiet z chorobą dwubiegunową w ciąży.
W przeprowadzonej niedawno metaanalizie podsumowano dane od 256 kobiet przyjmujących stabilizatory nastroju w ciąży, dokładnie rzecz biorąc: lit (n=143), lamotryginę (n=73), kwas walproinowy (n=17), olanzapinę (n=17), kwetiapinę (n=4) i haloperidol (n=1). Stwierdzono, że:
- w przypadku pacjentek w ciąży, lit był 2x bardziej skuteczny od lamotryginy w stabilizacji nastroju (mierzonej liczbą nawrotów choroby) (23% nawrotów vs. 41% nawrotów). Liczba pacjentek przyjmujących inne leki była zbyt mała, by oceniać skuteczność leków.
- w przypadku pacjentek w połogu, lamotrygina, lit i olanzapina były najbardziej skuteczne (odpowiednio 8%, 20% i 12% nawrotów). Kwas walproinowy miał bardzo niską skuteczność (70% nawrotów).
Powyższe dane potwierdzają
