Pacjenci z ADHD często doświadczają zaburzeń snu. Są nimi bezsenność, nadmierna senność w ciągu dnia i bezdech senny. Zaburzenia snu wpływają nie tylko na jakość życia adehadowców, ale również na ich zdrowie. Jak często te problemy są skorelowane z diagnozą ADHD?
W Szwecji przeprowadzono badanie oparte na danych z rejestrów narodowych obejmujących całą populację kraju. Jego celem było określenie częstości diagnozowania zaburzeń snu i przepisywania leków nasennych u dzieci, młodzieży i dorosłych z ADHD w porównaniu z osobami bez tego zaburzenia.
Metodologia
W badaniu wzięto pod uwagę pacjentów urodzonych w latach 1945-2008, u których zdiagnozowano ADHD, oraz pacjentów bez diagnozy (grupa kontrolna), którzy nie mieli diagnozy zaburzeń snu przed rozpoczęciem badania. Pacjenci z jednoczesnym ADHD i zaburzeniami snu zostali wykluczeni z analizy.
Celem badania była ocena częstości występowania zaburzeń snu (bezsenności, bezdechu sennego czy hipersomni) oraz stosowania leków nasennych (zopiklon, zolpidem, melatonina, propiomazyna, zaleplon) wśród szwedzkiej populacji. W badaniu uwzględniono różne zmienne kliniczne – wiek, płeć, stosowanie leków przeciwdepresyjnych i leków nasennych.
Analizy przeprowadzono osobno dla pięciu grup wiekowych. Były to dzieci (5–11 lat), młodzież (12–17 lat), młodzi dorośli (18–30 lat), dorośli w średnim wieku (31–45 lat) i starsi dorośli (46–60 lat). Wyniki porównywano między grupami osób z ADHD i bez niego. Uwzględnione zostało wiele czynników ryzyka zaburzeń snu takich jak skład demograficzny, choroby współistniejące, stosowane leki i inne potencjalne czynniki zakłócające.
Czytaj także: Deprywacja snu u matek z ADHD – jak brak snu wpływa na ich zdrowie i codzienne życie?
Wyniki
Badanie wykazało, że osoby z ADHD miały znacznie wyższe ryzyko otrzymania diagnozy zaburzenia snu i recepty na lek nasenny niż osoby bez tej diagnozy. Najwyższą częstość zaburzeń snu stwierdzono u starszych dorosłych, u których najczęściej diagnozowano bezdech senny (3,8%). Natomiast najwyższe ryzyko względne wystąpienia zaburzeń snu obserwowano wśród młodzieży.
Stosowanie leków nasennych
Spośród pacjentów z ADHD 7,5% miało diagnozę zaburzenia snu, a 47,5% otrzymało lek nasenny. W młodszych grupach wiekowych najczęściej przepisywano melatoninę, natomiast w starszych grupach najczęściej stosowano propiomazynę i zopiklon. Zauważono również, że częstość stosowania leków nasennych wzrastała wraz z wiekiem. Najwięcej leków przepisywano osobom w wieku 50-59 lat.
Czytaj także : Zastosowanie melatoniny w ADHD
Dzieci z ADHD
Według szwedzkiego badania dzieci z ADHD miały 129-krotnie wyższe ryzyko otrzymania recepty na lek nasenny niż dzieci bez ADHD (25,7% dzieci z ADHD i 0,26% dzieci bez ADHD).
Czytaj także : Mamy z ADHD – nie krępujcie się, sięgajcie po pomoc!
Wnioski
Badanie to jest jednym z największych i najbardziej kompleksowych analiz dotyczących problemu zaburzeń snu u osób z ADHD. Autorzy artykułu podkreślają potrzebę indywidualnego podejścia do leczenia zaburzeń snu u tych pacjentów. Zalecają również przeprowadzenie dalszych badań nad skutecznością i bezpieczeństwem leków nasennych w populacji.
Wyniki badania mają istotne implikacje dla praktyki klinicznej i mogą przyczynić się do poprawy jakości opieki nad pacjentami z ADHD. Lekarze i inni specjaliści zajmujący się leczeniem powinni być świadomi wysokiego ryzyka wystąpienia zaburzeń snu u tych pacjentów i stosować odpowiednie metody diagnozy i interwencji.