Czy psylocybina może mieć zastosowanie w walce z uzależnieniem? W poszukiwaniu nowych, skutecznych metod leczenia uzależnienia alkoholu środowisko medyczne z rosnącym zainteresowaniem spogląda w stronę psylocybiny. To związek, który może oferować innowacyjne podejście do walki z nałogiem.
Psylocybina – zastosowanie w psychiatrii
Psylocybina wzbudza rosnące zainteresowanie w środowisku medycznym, zwłaszcza wśród psychiatrów. Wyniki badań sugerują, że substancja ta może wykazywać szybkie i długotrwałe działanie przeciwdepresyjne oraz przeciwlękowe. Istnieją również doniesienia o jej skuteczności w łagodzeniu klasterowych bólów głowy oraz migren.
Psylocybina jest związkiem psychodelicznym występującym naturalnie w niektórych gatunkach grzybów. Z chemicznego punktu widzenia jest agonistą receptora serotoninowego typu 2A (5-HT2A), co oznacza, że wiąże się z tym receptorem i aktywuje go. Mechanizm ten prowadzi do zmian w percepcji, nastroju i świadomości. Psylocybina wpływa również na funkcje poznawcze oraz zwiększa wrażliwość na bodźce zmysłowe.
Psylocybina w leczeniu uzależnień
Uzależnienie od alkoholu, znane również jako zespół zależności alkoholowej, to poważna choroba charakteryzująca się utratą kontroli nad piciem. W Polsce, według danych Państwowej Agencji Rozwiązywania Problemów Alkoholowych, problem ten dotyka blisko 900 tysięcy osób.
Naukowcy postanowili zbadać potencjalną rolę psylocybiny w leczeniu uzależnienia od alkoholu. W badaniu wzięło udział 10 dorosłych uczestników (8 mężczyzn i 2 kobiety) z rozpoznanym ciężkim zespołem uzależnienia od alkoholu. Średni wiek badanych wynosił 44 lata.
Psylocybina pomocna w uzależnieniach? Badanie
Program terapeutyczny składał się z pięciu sesji. Przed przyjęciem psylocybiny uczestnicy odbyli dwie sesje przygotowawcze z udziałem psychoterapeutów. Celem tych spotkań było przygotowanie pacjentów do doświadczenia psychodelicznego. Omówiono na nich możliwe reakcje emocjonalne i zmysłowe oraz strategie radzenia sobie z trudnymi przeżyciami.
Podczas głównej sesji terapeutycznej uczestnicy przyjmowali pojedynczą dawkę 25 mg psylocybiny. Przez około sześć godzin przebywali w komfortowym, bezpiecznym otoczeniu, słuchając specjalnie dobranej muzyki. Towarzyszyło im dwóch wyszkolonych terapeutów, którzy zapewniali wsparcie emocjonalne, ograniczając interwencje do sytuacji, gdy były one rzeczywiście potrzebne. Co 20 minut oceniano intensywność działania substancji zgłaszaną przez uczestników.
Po zakończeniu działania leku odbyły się dwie sesje integracyjne. W ich czasie pacjenci omawiali swoje doświadczenia i próbowali nadać im znaczenie w kontekście terapii uzależnienia.
W trakcie badania oceniano zarówno parametry farmakokinetyczne, jak i zmiany behawioralne. Po ustąpieniu działania psylocybiny uczestnicy wypełniali kwestionariusze opisujące ich subiektywne przeżycia. Dodatkowo pobrano próbki krwi, w których oznaczano stężenie psylocyny – aktywnej formy psylocybiny – w celu określenia szybkości i zakresu wchłaniania substancji u poszczególnych pacjentów.
Badacze monitorowali także późniejsze zmiany w spożyciu alkoholu, natężeniu głodu alkoholowego oraz poczuciu własnej skuteczności w radzeniu sobie z uzależnieniem u badanych osób.
Psylocybina skuteczna w redukcji spożycia alkoholu?
Wyniki badania wykazały, że psylocybina była metabolizowana w różnym tempie u poszczególnych uczestników, jednak niezależnie od tych różnic, jej działanie okazało się korzystne. W ciągu 12 tygodni po podaniu pojedynczej dawki zaobserwowano istotne zmniejszenie spożycia alkoholu. Liczba dni intensywnego picia spadła średnio o 37,5%, a liczba spożywanych drinków dziennie zmniejszyła się o 3,4. Uczestnicy zgłaszali także wyraźną redukcję głodu alkoholowego oraz wzrost poczucia własnej skuteczności w radzeniu sobie z uzależnieniem.
Podsumowując, jednorazowe podanie 25 mg psylocybiny było bezpieczne i wiązało się z istotnym klinicznie zmniejszeniem spożycia alkoholu u osób z ciężkim zaburzeniem używania alkoholu. Wyniki te uzasadniają potrzebę przeprowadzenia większych, randomizowanych badań z grupą kontrolną, które pozwolą dokładniej ocenić skuteczność tej interwencji.
Wyniki badania opublikowano w Journal of Psychopharmacology.
