Wychowywanie dziecka z zespołem nadpobudliwości psychoruchowej z deficytem uwagi (ADHD) wiąże się z wieloma wyzwaniami. Warto jednak zwrócić uwagę również na swoje potrzeby, gdyż wpływa to całościowo na jakość życia rodzinnego. Będąc rodzicami, dajemy dziecku przykład, co jest szczególnie ważne w przypadku dzieci dotkniętym takim zaburzeniem.
Zachowajmy pozytywne nastawienie. Jako rodzice wyznaczamy obszar dla zdrowia emocjonalnego i fizycznego swojej pociechy. Mamy kontrolę nad wieloma czynnikami, które mogą pozytywnie wpłynąć na objawy zaburzeń u dziecka.
Mocnymi stronami, które pomogą dziecku z ADHD, są właściwe nastawienie i zdrowy rozsądek. Kiedy jesteśmy spokojni i skoncentrowani, istnieje większe prawdopodobieństwo, że będziemy w stanie nawiązać kontakt z dzieckiem i również pomóc mu się takim stać.
Zachowajmy dystans. Warto pamiętać, że zachowanie dziecka jest związane z zaburzeniami. W większości przypadków nie jest ono zamierzone. Zachowajmy poczucie humoru. To, co dziś wprawia w konsternację, za dziesięć lat może stać się zabawną historią rodzinną.
Nie przejmujmy się drobiazgami. Co więcej, trzeba być również gotowym na pewne kompromisy. Jedno niewykonane zadanie nie jest wielkim problemem, jeśli dziecko wykonało dwa inne i odrobiło pracę domową. Jeśli cechuje nas perfekcjonizm, nie tylko będziemy stale niezadowoleni z postępów dziecka, ale także będziemy mu stawiać niemożliwe do spełnienia oczekiwania.
Doceniajmy swoje dziecko. Warto uwierzyć w możliwości swojego dziecka. Pomyślmy lub zróbmy pisemną listę wszystkiego, co jest pozytywne, wartościowe i wyjątkowe w naszym dziecku. To budujące, że dziecko będzie się uczyć, zmieniać, dojrzewać i odnosić sukcesy.
Dbajmy o własne samopoczucie. Jesteśmy wzorem do naśladowania dla swojego dziecka, dlatego bardzo ważne jest, by prowadzić zdrowy tryb życia. Jeśli jesteśmy przemęczeni lub po prostu zabrakło nam cierpliwości, ryzykujemy, że stracimy zaufanie, które tak starannie zbudowaliśmy.
Szukajmy wsparcia. Nie musimy i nie powinniśmy wychowywać dziecka z ADHD sami. Porozmawiajmy z lekarzami, terapeutami i nauczycielami swojego dziecka. Dołączmy do grupy wsparcia dla rodziców dzieci z ADHD (na przykład na Facebooku). W grupach rodzice prowadzą dyskusje i otrzymują porady. Stanowią one również bezpieczne miejsce, aby dać upust emocjom i dzielić się doświadczeniami.
Róbmy przerwy. Przyjaciele i rodzina mogą być dla nas dużym wsparciem, oferując opiekę nad dzieckiem. Z drugiej strony, możemy mieć poczucie winy, że zostawiamy swoich bliskich z dzieckiem z ADHD. Warto jednak skorzystać z ich pomocy i szczerze porozmawiać o tym, jak najlepiej zająć się dzieckiem.
Zadbajmy o siebie. Odżywiajmy się prawidłowo, ćwiczmy i znajdźmy sposoby na zmniejszenie stresu. Doskonałym pomysłem jest wieczorna kąpiel lub poranna medytacja. Na wszelkie kłopoty ze zdrowiem powinniśmy zareagować niezwłocznie i skorzystać z pomocy.
Osoby zainteresowane tematyką najnowszych informacji naukowych ze świata ADHD zapraszamy na naszą grupę ADHD u kobiet oraz ADHD u dorosłych.
