ADHD to zaburzenie neurorozwojowe o bardzo wysokiej częstości występowania, szacowanej na ok. 10%. Najważniejszym sposobem leczenia ADHD jest psychoedukacja pacjenta i/lub jego rodziny. Często jednak same oddziaływania psychologiczne nie przynoszą wystarczającego efektu i wtedy konieczne jest włączenie farmakoterapii.
Podstawową grupą leków włączanych u osób z ADHD są stymulanty. Należą do nich przede wszystkim amfetamina i metylofenidat (pochodna amfetaminy). Leki te mają bardzo wysoką skuteczność i bardzo dobry profil bezpieczeństwa. Ponad 90% pacjentów przyjmuje właśnie leki z tej grupy.
Przez lata ADHD było rozpoznawane jedynie u dzieci. W związku z tym formy leczenia, dawki i profile bezpieczeństwa ustalone są przede wszystkim w tej populacji pacjentów. Szczegółowe badania dotyczące zastosowania leków u dorosłych są dopiero prowadzone.
Kilka miesięcy temu opublikowano kolejną z cyklu prac oceniających bezpieczeństwo i skuteczność amfetaminy o przedłużonym uwalnianiu u dorosłych.
Schemat badania
Badaniem objęto 91 osób w wieku 18-60 lat. Około dwie trzecie populacji badanej stanowili mężczyźni. Na początku badania u wszystkich osób zlecono amfetaminę w dawce 5 mg lub placebo. Następnie co tydzień zwiększano dawkę w sekwencji 5->10->15->20mg. Po 5 tygodniach oceniano efekt leczenia.
Wyniki
Amfetamina bardzo silnie zmniejszała nasilenie objawów ADHD już pół godziny po przyjęciu leku. Równie silny efekt utrzymywał się przez co najmniej 14 godzin (przez taki okres prowadzono pomiary). Nawet najmniejsza dawka amfetaminy (5 mg) powodowała znamiennie statystyczną poprawę, ale zwiększanie dawek przynosiło coraz mocniejsze rezultaty.
Jeśli chodzi o bezpieczeństwo stosowania, w grupie osób przyjmujących lek nie odnotowano zgonów ani poważnych działań niepożądanych. U trzech (na 65) osób odnotowano zdarzenia niepożądane, które prowadziły do odstawienia leku. Były to:
- 1 przypadek wzrostu ciśnienia tętniczego krwi
- 1 przypadek stymulacji ośrodkowego układu nerwowego
- 1 przypadek napadu lęku.
Działania niepożądane
Do najczęściej występujących działań niepożądanych amfetaminy należały:
- obniżenie apetytu (48% pacjentów)
- bezsenność (23%)
- suchość w ustach (19%)
- rozdrażnienie (18%)
- bóle głowy (13%)
- lęk (8%)
- nudności (8%)
- zawroty głowy (8%)
- tachykardia (8%).
U pacjentów doszło do podwyższenia ciśnienia krwi, średnio o 3 mm Hg.
Osoby zainteresowane tematyką najnowszych informacji naukowych ze świata ADHD zapraszamy na naszą grupę ADHD u dzieci, ADHD u kobiet oraz ADHD u dorosłych.
Zapraszam też do subskrybowania naszego kanału na YT, gdzie zajmujemy się tematyką ADHD.
