Kilka dni temu zwróciła się do mnie jedna z moich Pacjentek z ADHD, która przekazała mi ciekawą informację. Podobnie jak wiele innych osób stosujących metylofenidat, okresowo miewa ona (na dużych dawkach metylofenidatu) ucisk w klatce piersiowej. Próbowała z tym walczyć na różne sposoby (nie zmniejszała dawki, bo dawka ta pod względem efektów leczenia daje najlepszy rezultat) i dopiero suplementacja magnezem przyniosła rozwiązanie.
Kiedy to usłyszałem, przypomniałem sobie, że kiedyś słyszałem od kogoś, że “metylofenidat wypłukuje magnez”. Postanowiłem więc zbadać sprawę.
Poszukiwania w literaturze medycznej dają bardzo niewielką liczbę wyników (około 20 prac zawierających wśród słów kluczowych “methylphenidate” i “magnesium”). Spośród nich tylko jedna odnosząca się do tego tematu.
W 1994 Schmidt i współpracownicy przeprowadzili badanie mierzące poziom wapnia i magnezu w osoczu krwi oraz w komórkach krwi przed i po leczeniu dekstroamfetaminą i metylofenidatem. Badanie wykonano na ok. 8-letnich chłopcach z ADHD, którym podawano terapeutyczne dawki dekstroamfetaminy lub metylofenidatu. Po 3 tygodniach oceniano poziom Mg w osoczu i komórkach krwi. Zarówno dekstroamfetamina jak i metylofenidat podnosiły poziom Mg w osoczu, nie miały jednak wpływu na poziom Mg w komórkach.
Czy pacjenci z ADHD mają niedobór magnezu?
A zatem nie jest to kwestia wypłukiwania magnezu przez metylofenidat. Zacząłem więc szukać, czy może pacjenci z ADHD mają (na skutek choroby?) niedobór magnezu. Dość szybko znalazłem randomizowane badanie kontrolne z ubiegłego roku, w którym autorzy oceniają, że pacjenci z ADHD mają obniżony poziom magnezu i witaminy D, w związku z czym suplementują te dwa składniki diety i oceniają wpływ suplementacji na objawy ADHD.
Badanie było przeprowadzone na małej grupie 66 dzieci w wieku 6-12 lat, z diagnozą ADHD, poziomem witaminy D <30 ng/dl i poziomem magnezu <2,3 mg/dl. Chłopcy z grupy interwencyjnej otrzymywali kapsułkę z 50.000 j. wit. D raz w tygodniu oraz tabletkę magnezu (6 mg/kg/d) przez 8 tygodni. Dzieci z grupy kontrolnej otrzymywały placebo.
U dzieci przyjmujących wit. D i magnez odnotowano znamienną poprawę problemów emocjonalnych, problemów w relacjach z rówieśnikami, problemach ogółem i internalizacji. Jeszcze raz podkreślam, że badanie zostało wykonane na bardzo małej grupie pacjentów, ale i tak uważam, że jego wyniki są bardzo ciekawe.
Kwestię obniżonego poziom magnezu u pacjentów z ADHD badano w niedawno przeprowadzonej metaanalizie obejmującej siedem dotychczas przeprowadzonych badań dotyczących tej kwestii. Stwierdzono, że pacjenci z ADHD mieli średnio o 0,26 mg/dl niższy poziom magnezu, niż osoby zdrowe. Autorzy metaanalizy stwierdzili jednak ogromne różnice w wynikach badań, w związku z czym sugerowali przeprowadzenie dokładniejszych badań w bardziej homogennych populacjach.
Wszystkie osoby zainteresowane tematyką najnowszych wiadomości ze świata ADHD zapraszamy do naszej grupy na FB.
Miałem bardzo podobnie, bardzo bolesne skurcze od kiedy stosuję większe daleki Metylofenidatu, dopiero odstawienie kawy w zupełności było tym co pomogło, przed Metylofenidatem piłem jej nawet więcej.
Czy może być efekt wzmocnienia ‘wypłukiwania’ magnezu przez kawę przy stosowaniu Metylofenidatu?