Powyższa konstatacja nie jest zapewne niczym nowym dla większości z Was, jednak lekarze w Wielkiej Brytanii pokusili się o dokładniejsze zbadanie tego problemu. W związku z tym przeprowadzili badanie wśród 17,5 tysiąca osób w wieku powyżej 16 lat, które uczestniczyły w trwającym od 10 lat projekcie okresowego (corocznego) badania stanu psychicznego społeczeństwa.
Między 23 i 30 kwietnia 2020 (po miesiącu od wprowadzenia kwarantanny w UK) osoby uczestniczące w badaniu poproszono o wypełnienie kwestionariusza General Health Questionnaire, który jest stosowany do oceny stanu psychicznego. Kwestionariusz ten pyta o samopoczucie w czasie ostatnich dwóch tygodni oraz o to, jak często dochodziło w tym czasie do problemów z zaśnięciem, koncentracją, podejmowaniem decyzji oraz poczucia przytłoczenia dniem codziennym. Każde pytanie ma wartość między 0 a 3 pkt, w sumie można uzyskać 36 pkt. Wyższy wynik świadczy o wyższym rozstroju psychicznym.
Średni poziom rozstroju psychicznego u respondentów wzrósł z 11,5/36 pkt do 12.6/36 pkt. U ponad jednej czwartej osób (27,3%) zgłaszane objawy były potencjalnie znamienne klinicznie (tzn. wymagały leczenia). Przed pandemią odsetek ten wynosił 18,9%. Rozstrój psychiczny u kobiet był silniejszy niż u mężczyzn (13.6 pkt vs. 11.5 pkt). Około jedna na trzy kobiety potencjalnie wymagały leczenia, wśród mężczyzn odsetek ten był niższy (33,3% vs. 20,4%).
Najwyższy wzrost rozstroju psychicznego odnotowano wśród osób młodych, w wieku 18-24 lat (wzrost o 2,69 pkt) i 25-34 lat (1,57 pkt). Silniejszy negatywny wpływ na psychikę odnotowano również u osób żyjących bez partnerów i osób z wcześniej istniejącymi problemami zdrowotnymi.
W praktyce klinicznej bardzo często zdarzają się osoby nie zdające sobie sprawy z negatywnego wpływu obecnej sytuacji i zgłaszające się z problemami takimi jak zaburzenia snu, poczucie zestresowania, napięcie mięśni czy bóle głowy. Dopiero po dokładniejszym zebraniu wywiadu zaczynają one dostrzegać związek czasowy wystąpienia dolegliwości z pojawieniem się pandemii.