sobota, 5 października, 2024

Negatywne efekty społeczne ADHD w dorosłości

ADHD to zaburzenie neurorozwojowe o bardzo dużym rozpowszechnieniu w społeczeństwie. Niestety odsetek osób, u których rozpoznaje się to zaburzenie pozostaje bardzo niski. Podczas gdy jego wpływ na funkcjonowanie człowieka jest trudny do przecenienia.

Efekty społeczne w ADHD

W szkolnym środowisku efekty społeczne ADHD często manifestują się w trudnościach z utrzymaniem uwagi. Co może prowadzić do izolacji społecznej i niestabilnych relacji z rówieśnikami. Dodatkowo w miejscu pracy efekty społeczne ADHD mogą przejawiać się w trudnościach z organizacją pracy. Natomiast to wpływa na relacje z współpracownikami i może prowadzić do wyzwań w zarządzaniu zespołem.

W efektach społecznych nie chodzi tu jedynie o zaburzenia koncentracji, czy problemy ze snem, które są typowymi objawami ADHD. Bardzo słabo poznaną i niedocenianą przez lekarzy stroną ADHD jest zaburzenie regulacji emocji. Bardzo często to właśnie ono jest przyczyną nieprawidłowych diagnoz (zaburzenia osobowości, choroba dwubiegunowa), samookaleczeń i prób samobójczych.

Posiadanie ADHD w dorosłości i wpływ na funkcjonowanie społeczne

W opublikowanej kilka dni temu pracy autorzy postanowili przyjrzeć się temu, w jaki sposób ADHD w dorosłości (w wieku 25 lat) zmienia funkcjonowanie społeczne. Badacze porównali dwie populacje osób z rozpoznaniem ADHD. Po pierwsze osoby u których ADHD było rozpoznawane tylko w dzieciństwie, a obecnie nie spełniają kryteriów rozpoznania. Po drugie osoby z utrzymującymi się objawami ADHD.

W tym celu przeanalizowano dane od 6,5 tysiąca 25-latków z rozpoznaniem ADHD mieszkających w UK. Osoby te poproszono o wypełnienie kwestionariusza Strengths and Difficulties Questionnaire. Z powyższego kwestionariusza uzyskano dane na temat negatywnych efektów społecznych. Dokładniej – słabego wsparcia emocjonalnego i instytucjonalnego, zachowań antyspołecznych, zatrudnienia, otrzymywania zasiłków, bezdomności w wieku 25 lat.

Wyniki

Osoby z ADHD utrzymującym się w dorosłości miały większe ryzyko nie otrzymywania edukacji, zatrudnienia lub szkoleń (prawdopodobieństwo większe o 3,71x w stosunku do osób z ADHD w dzieciństwie). Oznacza to, że efekty społeczne ADHD były bardzo widoczne. Ponadto ryzyko otrzymywania zasiłku było wyższe o 2,72x.

Co więcej, osoby z rozpoznaniem ADHD tylko w dzieciństwie miały o 1,2x (20%) większe ryzyko braku edukacji/zatrudnienia, o 1,38x (38%) większe ryzyko otrzymywania zasiłków.

Osoby zainteresowane tematyką najnowszych informacji naukowych ze świata ADHD zapraszamy na nasze grupy na Facebooku. ADHD u dzieciADHD u kobiet oraz ADHD u dorosłych.

Zapraszam też do subskrybowania naszego kanału na YT, gdzie zajmujemy się tematyką ADHD.

Jarosław Jóźwiak
Jarosław Jóźwiak
Dr hab. n. med. Jarosław Jóźwiak jest lekarzem psychiatrą specjalizującym się w tematyce ADHD i psychiatrii perinatologicznej, laureatem wielu nagród naukowych m.in. Premiera RP, Polskiej Akademii Nauk, Ministra Zdrowia. Jest współzałożycielem i Dyrektorem Medycznym klinik ALMA Centrum Terapii Kobiety i Dziecka. Jego zainteresowania naukowe dotyczą neurobiologii, chorób psychiatrycznych i neurologicznych.

powiązane artykuły

ZOSTAW ODPOWIEDŹ

Proszę wpisać swój komentarz!
Proszę podać swoje imię tutaj

24,686FaniLubię
7,277ObserwującyObserwuj
1,584ObserwującyObserwuj
32,700SubskrybującySubskrybuj

Popularne artykuły