Wiele osób ma problem z odkładaniem wszystkiego na później. Jednak w niektórych przypadkach postępowanie takie wchodzi w nawyk i przybiera postać patologiczną.
Można oczekiwać, że nie będzie to miało pozytywnego wpływu na samopoczucie, ale dotychczas nie badano tego zjawiska. Kilka dni temu pojawiła się praca, która przynosi wreszcie definitywne odpowiedzi na pytania między prokrastynacją, a różnymi parametrami zdrowia psychicznego.
Schemat badania
Badanie przeprowadzono wśród studentów kilku szwedzkich uniwersytetów. W sumie w analizie udział wzięło 3525 studentów. Uczestników poproszono o wypełnienie kwestionariusza PPS (Pure Procrastination Scale), zawierającego pytania dotyczące prokrastynacji (odpowiedzi od “bardzo rzadko, nie definiuje mnie”, po “bardzo często, zawsze mnie definiuje”).
Następnie uczestników obserwowano przez okres 1 roku. W tym czasie oceniano szesnaście parametrów zdrowia: objawy depresji, lęku i stresu, obecność silnego bólu (karku i/lub górnej części pleców, dolnej części pleców, kończyn górnych i kończyn dolnych), niezdrowego stylu życia (słaba jakość snu, brak aktywności fizycznej, używanie tytoniu, używanie marihuany, używanie alkoholu, opuszczanie śniadania) oraz czynniki zdrowia psychospołecznego (samotność i problemy ekonomiczne) i zdrowie ogółem.
Wyniki
U osób z podwyższonym poziomem prokrastynacji obserwowano silniejsze objawy depresji, lęku i stresu. Częściej pojawiał się u nich silny ból kończyn górnych, zła jakość snu, brak aktywności fizycznej, samotność i problemy ekonomiczne.
Oczywiście trudno oceniać, czy prokrastynacja wywołuje powyższe problemy, czy też na odwrót, dolegliwości te wywołują potrzebę odkładania wszystkiego na później. Jedno jest pewne: zachodzi korelacja między prokrastynacją o wieloma dolegliwościami, nie tylko psychicznymi.