RSD (Rejection Sensitive Dysphoria) to termin używany do opisania intensywnego lęku przed odrzuceniem, który często występuje u osób z ADHD (zespół nadpobudliwości psychoruchowej, znany również jako ADD – zespół deficytu uwagi). Osoby z ADHD mają tendencję do odczuwania RSD ze względu na trudności w regulacji emocjonalnej oraz nadwrażliwość na krytykę.
ADHDowcy boją się odrzucenia, ponieważ w przeszłości często doświadczyli krytyki ze względu na swoje trudności z koncentracją, impulsywność i nadaktywność. Ta historia krytyki sprawia, że osoby z ADHD są nadwrażliwe na odrzucenie i mogą odczuwać nieproporcjonalnie silne emocje w odpowiedzi na nawet niewielkie przejawy odrzucenia lub dezaprobaty.
Reakcja organizmu na odrzucenie może się objawiać w różny sposób, w tym lękiem, złością, smutkiem, poczuciem winy, zawstydzeniem lub rozczarowaniem. Długotrwałe doświadczenie RSD może prowadzić do obniżonej samooceny, izolacji społecznej, depresji czy lęku.
Aby pracować z RSD, można zastosować następujące strategie:
- Terapia: Terapia, szczególnie terapia poznawczo-behawioralna (CBT), może pomóc w leczeniu RSD, ucząc nowych strategii radzenia sobie z emocjami oraz pracy nad przekonaniami na temat siebie i swojej wartości.
- Leki: W niektórych przypadkach leki, takie jak leki przeciwlękowe czy antydepresanty, mogą być stosowane w celu złagodzenia objawów RSD.
- Wsparcie społeczne: Budowanie sieci wsparcia wśród przyjaciół i rodziny może pomóc osobie z ADHD radzić sobie z uczuciami odrzucenia.
- Rozwój umiejętności komunikacji: Pracowanie nad umiejętnościami asertywności i komunikacji może pomóc w zmniejszeniu lęku związanego z odrzuceniem, a także ułatwić wyrażanie swoich uczuć i potrzeb.
- Praca nad samoświadomością: Uświadamianie sobie własnych przekonań i wartości oraz analiza sposobów, w jakie mogą wpłynąć na odczuwanie RSD, może pomóc w lepszym radzeniu sobie z odrzuceniem.
- Techniki relaksacyjne: Praktykowanie technik relaksacyjnych, takich jak medytacja czy głębokie oddychanie, może pomóc w redukcji lęku związanego z odrzuceniem.
Na psychoedukacji dla ADHDowców pokrywamy wszystkie powyższe obszary pracy.
mgr Aleksandra Kaczmarek
Mam zdiagnozowane pół roku temu adhd i rzeczywiście zawsze miałam jakąś nadwrażliwość na odrzucenie, przy czym nazywałam to “syndromem straty” sama dla siebie, ale nie miałam doświadczeń z ostrą krytyką przez brak uwagi. To musi wynikać z czegoś innego.