Kobiety w depresji często zadają sobie pytanie “dlaczego ja?”. Co sprawia, że depresja okołoporodowa dotyczy właśnie ich? Czy można było temu zapobiec? W ciągu najbliższych kilku dni w serii wpisów omówię wszystkie zidentyfikowane dotychczas czynniki ryzyka, które mają wpływ na rozwinięcie się depresji okołoporodowej.
Jak pisałem we wcześniejszych wpisach, istnieje pięć grup czynników ryzyka depresji okołoporodowej. Dziś opowiem o czynnikach związanych z zaburzeniami psychicznymi występującymi u matki.
Chodzi tu przede wszystkim o zaburzenia depresyjne oraz lękowe, które występowały u matki już przed początkiem ciąży. W jednym z badań, przeprowadzonych na grupie 1403 kobiet w Kanadzie stwierdzono, że fakt istnienia depresji przed ciążą zwiększa ponad 2x ryzyko nawrotu w czasie ciąży i prawie 3x ryzyko depresji poporodowej. Nieznacznie tylko słabszy efekt obserwowano dla zaburzeń lękowych (również ponad 2x zwiększał ryzyko depresji w czasie ciąży).
W badaniu amerykańskim, grupę 209 kobiet poproszono o wypełnienie Edynburskiej Skali Depresji Poporodowej (EPDS) i na tej podstawie rozpoznano depresję u 39% pacjentek. Na podstawie zebranego wywiadu ustalono, że wcześniejsza depresja (przed ciążą) zwiększa ryzyko o depresji poporodowej o około 2x.
Zaobserwowany powyżej związek tłumaczy się tym, że kobiety z historią depresji są bardziej podatne na zmiany hormonalne, które to zmiany są charakterystyczne dla stanu ciąży. Wystarczy powiedzieć, że w czasie ciąży poziom estradiolu (najsilniej działający hormon płciowy) wzrasta ok. 50 razy, a progesteronu ponad 10 razy!
Do innych, słabszych czynników psychologicznych/psychiatrycznych przyczyniających się do depresji okołoporodowej należą: negatywne nastawienie do ciąży, historia bycia wykorzystaną seksualnie, czy niska samoocena.